4 Eylül 2009 Cuma

Fırtına

Uzun bir yolculuk bu. Aynı gemide olmasak da aynı yöne yol alıyor yüreğimiz. Güneşin doğuşu hergün aynı ama hergün farklı sana özlemim... Her geçen saniye bir an daha yaşlanıyor yaşlı gözlerim.. Bu nasıl bir ayrılık ne derman bıraktı bedenimde ne güç kaldı yüreğimde.. Ansızın çıkan bir fırtına gibi ne hazırlanabildim sensizliğe... Ne de toplayabildim arta kalanları gidince

Deniz Çetin (26 Ağustos 2009 17:15)

30 Temmuz 2009 Perşembe

Düşler Kısalmasın...

Bir düş daha son buldu.. Bugün bir ışık daha söndü yüreğimde.. Sen dayanırsın asma suratını.. yolllar uzun.. şehirler ışıklarıyla selamlar.. Kaybettiklerimden hangisi arkamdan ağlar.. Ben yürüyorum hala YOLUM UZUN.. yollar biter elbet.. Düşler kısalmasın yeter..

Deniz Çetin (27.07.2009 Pazartesi)

17 Haziran 2009 Çarşamba

Üç Nokta

Dile gelmez bazen dizeler. Sözcükler kaçar ve sen kovalarsın.. Bitmek bilmez bir koşuşturmacadır bu. Hayat gibi, ama riskten uzak. Tek riski kaybolmaktır uçsuz bucaksız cümleler arasında. Ve yoksaymaktır noktaları... En zor kullandığım işarettir nokta. Bitmiştir çünkü cümle. Ama ben istemem hiçbir cümlem bitsin... Bitmiş aşkları hatırlatır bana. Yada sadece alışkanlığa dönüşmüş yaşamcıkları... Ben üç noktayı severim en çok.. Devamı gelecek demektür çünkü. Ama şimdi ama yarın belki de çok uzakta... Ama devamı gelecektir üç noktanın... Anlamı gelecektir. Sonra soru işaretini severim. Hep neden ararım yaşamak için ve herşeyi merak ederim çünkü. Ünlemdense korkarım ben.. İkaz edilmek yerine önerileri tercih ederim. Ya da yapma denilen şeylerin noktalı virgülle açıklamalarını isterim.. Anlarım iki nokta üst üsteyi.. Yalnız kalmak istemez onlar. Bazen kendimi onun yerine de koyarım. Peşi sıra gelen ikilemeler bana ikilemlerimi hatırlatır... Virgülle de aram iyidir. Sözcüklerle dans edecek kadar yoğunsa düşüncelerim veya çoksa söyleyeceklerim, izin veririm kelimelerin arasında dinlenmelerine.. Hüzünlenirim bazen durduk yere. Ama bir şemsiye gibi korur beni üç noktam.. O benim geleceğim, o benim sonsuz sevdam.. Hiç bitmeyecek ateşim... Susmayacak kalemim... O benim aşkım... birlikte hiç bitmeyek üç noktalara...

Deniz Çetin (16.06.2009 Salı 23.00)

29 Mart 2009 Pazar

Bilmek Lazım

Bir anlam lazım bana,
Yaşadıklarıma kelime...
Belki bir bakış açısı,
Ya da yeni bir hediye.

Karışıklığı gidermek lazım
Yolları yeniden çizmeli
Engeller tekrar geçilmeli
Ama asla pes etmemeli...

Bir nefes lazım bana
Hücrelerime enerji,
Hislerime moral,
Ve kalbime güç...

Düşünceleri değiştirmek lazım
Kalıpları yıkmak,
Ön yargıları silmek
Ve biraz da yürek...

Bir umut lazım bana
Ruhuma şeffaflık,
Gözlerime ışık...
Ve bilmek lazım..

Herşeyi bilmek...

Deniz Çetin (27.03.2009 Cuma 18:00)

1 Mart 2009 Pazar

Sözler

Yalnız geldiim yalnız gidiyorum bir yolcuyum bu dünyada... Ben giderim yol bitmez, kefenin cebi yok fani dünyada.. Ölünce sevdiğim kalmasın isterim mezarım başında.. Sırf göz yaşları değer torağıma.. Kelimeler kalır yol bitmez, dünya döner, sözler kalır...

Deniz Çetin

7 Şubat 2009 Cumartesi

Otomasyon :)

Eskidi tuşlar basmaktan enter'e
Yine çıktı yazı tekrar dene
Denemekten ne çıkar deme
Herşey çıkar otomasyondan bizlere

Anketi var doldurmazsan tıklayamazsın
Otomasyondan hiçbirşey saklayamazsın
Bir sorun çıkmazsa inanamazsın,
Hepsini tek tek yok sayamazsın

Her sene ders seçmek tam bir işkence
Seçmece bunlar tıkla hepsine rastgele
Olur da doğru şıkkı bulamazsan
Gir tekrar şansını dene

Bulamıyoruz yeni sitede yerini bile
Helal olsun hatasız işini bitirene
Mağduruz bekliyoruz sizin tepkinizi de
Göz yummayın bu duruma bile bile

Deniz Çetin (29.01.2009)

2 Şubat 2009 Pazartesi

Uludağ da Cehennem

Benim arkdaşım hüzün
Duyulmasın hiçbir sözüm
İki çeşme iki gözüm
Yok mu buna hiçbir çözüm

Yeşildeydim çöl oldum
Bağlardaydım kayboldum
Sonbahardım kış oldum
Aktı gözyaşım KAN oldum

Nice günlerim oldu feda
Duyulmadı ses seda
Yatağım oldu şüheda
ÖLEMEDİM kaç defa

Sensiz geçti seneler
Geçmedi soğuk geceler
Artık bitsin çileler
Uludağda YAS oldum

Uzun yıllarım vardı
Hepsi geçmişte kaldı
Hayallerim uykuya daldı
Uludağ da mahvoldum

Yıkıldı güzel şeyler
Kaldı kara laleler
Süsledi tabutumu
Uludağ da MEZAR oldum

Sardı beni bir telaş
Ne yapacağım arkdaş
Yüreğimde bir savaş
Uludağ CEHENNEM oldu.

Deniz Çetin (2006)